Eten, shoppen, treinen,

Zo even bijbenen,
De eerste avond hebben we gekozen voor een Japans restaurant in het hotel - kwestie van veilig spelen , deze mensen spreken allemaal Engels.
Onze keuze, Teppan, was geslaagd, de Teppan werd niet begeleid door luidruchtig kloppen met pepermolens en messen, maar integendeel, een rustige kok die schitterende schilderijtjes maakte van elke gang en het was mmmmmmmmmmmmmmm lekker.


Gistermorgen, jetlag weggeslapen, wakker om 10.30, ontbijt weg, dus shoppen. Wij naar de drie grootse department stores , big big big stores, op jacht naar de laatste zomerkleding want ook hier hangt de winter reeds in de rekken.
Een gilletje van de verkoopster "please shoes, please, waardoor je te weten komt dat het "not done is om met je schoenen aan het pashok in te duiken. Oeps!!!
Nadat je dan je rekening hebt betaald in het Japans (veel gebrabbel niks begrijpen) word je uitgewuifd door 5 mensen personeel die allemaal staan te knipbuigen.
Dat buigen, ja dat is toch wel apart, overal steeds dat buigen, je gaat gewoon vanzelf meedoen en dan staan we daar met z'n allen te buigen.

s'Avonds na het eten: een bericht op de kamer - de koffers zijn aangekomen, Joepie we zijn gerust

Vandaag: 21 augustus - de verjaardag van Aline -
Eerst naar Osaka Castle: een mooi kasteel gebouwd in graniet in 1620, volledig verwoest door allerlei omstandigheden en dan in 1932 opnieuw nagebouwd - volledig in ........ jawel beton.

Het kostte ons 15 minuten om het juiste treinkaartje te vinden en te vragen welke trein we moesten hebben. Vooral Ed was behoorlijk vlot in de juiste interpretatie van het Engels van de information desk. Hij had na drie keer herhalen door dat een màssien effectief "a ticketing machine" was en toen waren we vrij snel vertrokken. We weten nu ook waar we moeten zijn voor de trein naar Kyoto en Nara, dus de volgende dagen gaat dat super vlot verlopen (sic)











Maar het bezoek aan Osaka Jo was wel de moeite waarde want de volledige geschiedenis werd er verteld en een leuke tentoonstelling maakte het volledig.

Straks een bezoek aan de glazen toren, een van de hoogste punten in Osake met glazen buitenliften, niet voor mensen met hoogtevrees - we gaan onszelf testen dus.

Oja de temperatuur: heet heet heet
Als je buitenkomt heb je gewoon het idee dat er absoluut geen zuurstof in de lucht zit, ademen is echt "zwaar": arme atleten over enkele dagen - de reeksen zijn allemaal vrij vroeg voorzien, maar zelfs om 10 uur is het al ondraaglijk warm - we zitten goed boven de 30° en tja weinig aan te doen.

Sayonara we gaan ons alweer in de sauna storten.